پلی یورتان ها در بسیاری از محصولات مانند انواع عایق ها، مصالح ساختمانی، کفپوش ها، تشک و مبلمان، کفش و ... مورد استفاده قرار می گیرند. فرسودگی و جایگزینی این محصولات، ضایعات زیادی تولید می کند که به دلیل داشتن مواد شیمیایی خطرناک مانند آزادسازی ایزوسیانات ها، اسید هیدروسیانیک و دی اکسین ها به هنگام سوزاندن، مشکل ساز هستند. از طرفی تقاضا برای پلی یورتان های جدید روز به روز در حال افزایش است و به همین دلیل، پژوهشگران تلاش کرده اند تا با روش های مختلف مکانیکی و شیمیایی، ضایعات پلی یورتان را بازیافت کنند. در بیشتر موارد این تولیدات بازیافتی کم ارزش هستند. اکنون محققان در انجمن شیمی آمریکا(ACS Central Science) راهی برای بازیابی محصولات پلی یورتانی استفاده شده ابداع کرده اند که منجر به تولیدات معادل و یا باارزش تر می شود.
پلی یورتان معمولی را نمی توان به سادگی با گرم کردن بازیافت کرد زیرا از شبکه های پلیمری تشکیل شده است که توسط پیوندهای شیمیایی قوی به هم متصل می شوند و هنگام گرم شدن جریان ندارند. در عوض، پلی یورتان را فقط می توان به مواد کمتر مفید تبدیل کرد. برخی از گروه های تحقیقاتی انواع جدیدی از پلی یورتان با پیوندهای عرضی ساخته اند که می توانند در پاسخ به یک محرک شکسته و اصلاح شوند و امکان بازیافت آن را فراهم کنند. اما این رویکرد صنعت را ملزم به تجاری سازی مواد اولیه جدید می کند و به موضوع زباله های متداول باقی مانده در محل های دفن زباله نمی پردازد. هم چنین، این روش‌ها بر روی فوم‌ها که شکل رایج تر پلی یورتان هستند، آزمایش نشده است. یک گروه پژوهشی دیگر راهی برای بازیافت پلی استر معمولی یا پلی یورتان اصلاح شده با خیساندن آن در محلول کاتالیزوری اختراع کرده اند که به مواد امکان می دهد دوباره به محصولات مشابه یا با ارزش بالاتر تبدیل شوند. ویلیام دیچتل و همکارانش می‌خواستند این مفهوم را با استفاده از شیمی پیوند متقابل و همراه کردن آن با تکنیک‌های پردازش صنعتی مرتبط برای بازیافت فوم‌های پلی یورتان معمولی به لاستیک و پلاستیک سخت بیشتر بررسی کنند.
تیم مذکور، کار را با آسیاب کردن فوم پلی یورتان و مخلوط کردن ذرات در محلول کاتالیزور شروع کردند. پس از خشک شدن، ذرات تحت فشار قالب گیری شدند تا لایه های جدیدی تشکیل شود. فوم های قالب‌گیری فشرده محصولات باکیفیت را تشکیل می‌دادند، اما فوم با این روش، مواد ترک خورده و ناهمگن تولید می‌کرد. محققان این مشکل را با توسعه یک فرآیند اکستروژن دو پیچ که اختلاط و حذف هوا در فوم های بازیافتی را در مقایسه با روش قالب گیری فشرده بهبود می بخشد، حل کردند. آنها می گویند این روش جدید می تواند برای بازیافت مداوم مقادیر زیادی زباله پلی اتیلن در حال حاضر دفن شده یا تازه تولید شده استفاده شود.
